Maide'nin Altın Günü Film İncelemesi

Gün geçmiyor ki sinema salonlarımıza bir başka yerli komedi filmi arz-ı endam etmesin.. İnsan izlemekte zorlanıyor; ancak önümüze her akşam konulan aynı yemeğin vereceği tadı veren birbirinin aynı yapımları sunmaktan sinemacılarımız yorulmuyor ne yazık ki. Benzeri bir örnek; bir tiplemenin sinema filmi uzunluğuna tabir yerindeyse çeke çeke uzatılmış serüveni : Maide'nin Altın Günü

Herhalde hikaye merkezinde bir kadın karakter olması, diğer kolay komedilerden ayrılan ve bir nebze yakın olmama yol açan konu olsa gerek. Ezgi Mola takdir edilen, sempatik ve kabiliyetli bir oyuncu şüphesiz. Kendisinin hayat verdiği Maide Hanım, birçoğumuzun semtinde yaşayan bir tipleme diyebileceğimiz bilmiş bir teyzemiz. Kendisi ve semtindeki rakibeleri için alan muharebesi tadındaki güç gösterisi alanları da altın günleri. Film kolay bir skecin uzun sürümü tadında, düşünülebilir bir sona doğru ilerlerken; birkaç anlık güldüren sahne ile gönül almaya çalışıyor. İzlerken daimi "çok mu aceleye geldi" sualini sordum kendi kendime ve düşünmeden edemedim. Bir "Köyden İndim Şehire" filmini düşünelim. Hem güldüren hem de köyden şehire alınan göçün, o göç sonrası insanların yaşadığı garipliklerin, komik vaziyetlerin olduğu bir filmdi. Başka bir deyişle film bir yandan güldürüyor bir yandan da göze parmak sokmadan, insanların o gününe dokunuyordu. Her film politik ileti vermek zorunda değil biliyorum, zati bunun illaki politik olması da gerekmiyor; ancak neden günümüzün komedi filmleri bunu muvaffak olamıyor.